Faktor Umur
FAKTOR umur tak dapat dielakan lagi oleh Mang Juhai. Meski selalu mengaku masih muda, tapi Mang Juhai mulai sering pelupa. Nah, apalagi ceritanya?
Minggu pagi, Mang Juhai berencana olahraga bersama cem-ceman di rumah susun. Rencananya jalan sehat menghirup udara segar di Kawasan Sungai Sekanak-Lambidaro yang mulai ramai.
‘’Ai kito jalan sehat dulu. Caro badan la tuo. Uji wong tu nak rajin olahraga. Yang cocok bejalan tula dengan yayang kito. Abes olahraga sarapan di rumahnyo. Ceto panjang tula umur,’’ gumam Mang Juhai sembari pergi dari rumah diam-diam.
Seperti biasa, Mang Juhai kabur dari rumah secara diam-diam. Biasalah takut Bik Jubai keburu bangun tidur. Beruntung, Bik Jubai selalu bangun tidur siang. Sedangkan jam sekarang setengah enam pagi.
Mang Juhai mendorong motor menjauhi rumah, agar suaranya tidak membangunkan Bik Jubai tidur. Dikarenakan motor butut dan knalpot sudah pecah. Jadi suaranya menggelegar. Mang Juhai sengaja memakai baju dan celana training persis orang mau olahraga pagi.
Rupanya Mang Juhai bertemu dengan Pak RT yang hendak jalan pagi. ‘’Payo Juhai, kito jalan pagi samo-samo bae,’’ ujar Pak RT. ‘’Anu Pak RT, la janji dengan kawan. Nak ngajak jalan di Kambang Iwak, biar badan sehat,’’ jawab Mang Juhai. ‘’Oh, lajulah kalo mak itu,’’ simbat Pak RT.
Saking buru-burunya, Mang Juhai tidak menimpali lagi ucapan Ketua RT di kampungnya itu. ‘’Gek banyak tanyo pulo. Laju nak ngajak becerito jaman perjuangan dulu,’’ Mang Juhai membatin.
Motor langsung menuju Kawasan rumah susun. Sampai di sana, cuaca sangat bersahabat. Mang Juhai langsung mengetuk pintu rumah cem-cemannya. ‘’Ai kak, cak atlet nian bebaju olahraga tu,’’ ujar gendoan Mang Juhai. ‘’Namonyo nak olahraga dek. Kalo nak ke kafe make baju oncak,’’ simbat Mang Juhai.
Begitu melihat ke bagian bawah Mang Juhai, gendoannya terhentak. ‘’Nah kak, ngapo make sendal tu. Pucuk la rapih, bawah dak keruan. Sendal kamu tu laen sebelah pulo,’’ ujar gendoannya. Mang Juhai langsung terperanjat.
‘’Nah, gawe Pak RT tadi nak ngolahke aku nih dek,’’ ujarnya. ‘’Sudahlah kak, kamu tu la pikun retinyo. Umur dak pacak nak dibudike, biar ngaku mudo terus itu,’’ ketus gendoannya. ‘’Jadi cakmano dek,’’ tanya Mang Juhai. ‘’Kakak lajulah bejalan pagi dewekan bae. Nak bagus lemak dak usah besendal. Agek dikatoke wong dak sehat pulo,’’ usul gendoannya.
Mang Juhai yang malu memilih untuk pulang. ‘’Ai kecul sarapan pagi caknyo. Lemak balek bae, mumpung wong rumah belum bangun,’’ Mang Juhai membatin. Nah mang, la pikun caknyo ! (z3n)